بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
ٱقْرَأْ بِٱسْمِ رَبِّكَ ٱلَّذِى خَلَقَ
Iqra bismi rab bikal lazee khalaq
Yaradan Rəbbinin adı ilə oxu!
خَلَقَ ٱلْإِنسَٰنَ مِنْ عَلَقٍ
Khalaqal insaana min 'alaq
O, insanı qan laxtasından yaratdı.
ٱقْرَأْ وَرَبُّكَ ٱلْأَكْرَمُ
Iqra wa rab bukal akram
Oxu! Sənin Rəbbin müqayisəsiz səxavətə malikdir.
ٱلَّذِى عَلَّمَ بِٱلْقَلَمِ
Al lazee 'allama bil qalam
O, qələmlə yazmağı öyrətdi.
عَلَّمَ ٱلْإِنسَٰنَ مَا لَمْ يَعْلَمْ
'Al lamal insaana ma lam y'alam
İnsana bilmədiklərini öyrətdi.
كَلَّآ إِنَّ ٱلْإِنسَٰنَ لَيَطْغَىٰٓ
Kallaa innal insaana layatghaa
Xeyr! İnsan, doğrudan da, həddini aşır –
أَن رَّءَاهُ ٱسْتَغْنَىٰٓ
Ar-ra aahus taghnaa
özünün ehtiyacsız olduğunu zənn etdiyinə görə.
إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلرُّجْعَىٰٓ
Innna ilaa rabbikar ruj'aa
Axı son dönüşün Rəbbinədir!
أَرَءَيْتَ ٱلَّذِى يَنْهَىٰ
Ara-aital lazee yanhaa
Gördünmü o kəsi ki, mane olur –
عَبْدًا إِذَا صَلَّىٰٓ
'Abdan iza sallaa
bir bəndəyə namaz qıldığı zaman?
أَرَءَيْتَ إِن كَانَ عَلَى ٱلْهُدَىٰٓ
Ara-aita in kana 'alal hudaa
Söylə görək, əgər o bəndə doğru yoldadırsa,
أَوْ أَمَرَ بِٱلتَّقْوَىٰٓ
Au amara bit taqwaa
yaxud Allahdan qorxmağı əmr edirsə, onda necə olsun?
أَرَءَيْتَ إِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰٓ
Ara-aita in kaz zaba wa ta walla
Söylə görək, əgər o kafir haqqı yalan sayıb üz döndəribsə, onda necə olsun?
أَلَمْ يَعْلَم بِأَنَّ ٱللَّهَ يَرَىٰ
Alam y'alam bi-an nal lahaa yaraa
Məgər o bilmir ki, Allah görür?
كَلَّا لَئِن لَّمْ يَنتَهِ لَنَسْفَعًۢا بِٱلنَّاصِيَةِ
Kalla la illam yantahi la nasfa'am bin nasiyah
Xeyr! Əgər yaramaz əməlinə son qoymasa, Biz onun kəkilindən tutacağıq –
نَاصِيَةٍۢ كَٰذِبَةٍ خَاطِئَةٍۢ
Nasiyatin kazi batin khaatiyah
yalançı, günahkar kəkilindən.
فَلْيَدْعُ نَادِيَهُۥ
Fal yad'u naadiyah
Qoy öz yığnağını çağırsın.
سَنَدْعُ ٱلزَّبَانِيَةَ
Sanad 'uz zabaaniyah
Biz də əzab mələklərini çağıracağıq.
كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَٱسْجُدْ وَٱقْتَرِب ۩
Kalla; la tuti'hu wasjud waqtarib
Xeyr, sən ona qulaq asma! Səcdə qıl və Allaha yaxınlaş!