پشت مرا بدو محكم كن.

و در كار من شريكش گردان.

تا تو را فراوان ستايش كنيم.

و تو را فراوان ياد كنيم.

كه تو بر حال ما آگاه بوده‌اى.

گفت: اى موسى، هر چه خواستى به تو داده شد.

و ما بار ديگر به تو نعمت فراوان داده‌ايم،

آنگاه كه بر مادرت آنچه وحى كردنى بود وحى كرديم:

كه او را در صندوقى بيفكن، صندوق را به دريا افكن، تا دريا به ساحلش اندازد و يكى از دشمنان من و دشمنان او صندوق را برگيرد. محبت خويش بر تو ارزانى داشتم تا زير نظر من پرورش يابى.

آنگاه كه خواهرت مى‌رفت و مى‌گفت: مى‌خواهيد شما را به كسى كه نگهداريش كند راه بنمايم؟ ما تو را نزد مادرت باز گردانيديم تا چشمانش روشن گردد و غم نخورد. و تو يكى را بكشتى و ما از غم آزادت كرديم و بارها تو را بيازموديم. و سالى چند ميان مردم مدين زيستى. و اكنون، اى موسى، در آن هنگام كه مقدّر كرده بوديم آمده‌اى.

تو را خاص خود كردم.

تو و برادرت آيات مرا ببريد و در رسالت من سستى مكنيد.

به سوى فرعون برويد كه او طغيان كرده است.

با او به نرمى سخن گوييد، شايد پند گيرد، يا بترسد.

گفتند: اى پروردگار ما، بيم داريم كه بر ما تعدى كند يا طغيان از حد بگذراند.

گفت: مترسيد. من با شما هستم. مى‌شنوم و مى‌بينم.

پس نزد او رويد و گوييد: ما رسولان پروردگار توايم. بنى‌اسرائيل را با ما بفرست و آزارشان مده. ما نشانه‌اى از پروردگارت برايت آورده‌ايم. و سلام بر آن كس كه از پى هدايت قدم نهد.

هرآينه به ما وحى شده است كه عذاب براى آن كسى است كه راست را دروغ شمارد و از آن رخ برتابد.

گفت: اى موسى، پروردگار شما كيست؟

گفت: پروردگار ما همان كسى است كه آفرينش هر چيزى را به او ارزانى داشته، سپس هدايتش كرده است.

گفت: حال اقوامى كه از اين پيش مى‌زيسته‌اند چيست؟

گفت: علم آن در كتابى است نزد پروردگار من. پروردگار من نه خطا مى‌كند و نه فراموش.

كسى است كه زمين را آرامگاه شما ساخت و برايتان در آن راه‌هايى پديد آورد و از آسمان باران فرستاد، تا بدان انواعى گوناگون از نباتات برويانيم.

بخوريد و چارپايانتان را بچرانيد. در اين براى خردمندان عبرتهاست.

شما را از زمين آفريديم و به آن باز مى‌گردانيم و بار ديگر از آن بيرون مى‌آوريم.

هرآينه همه آيات خود را به او نشان داديم ولى تكذيبش كرد و سر باز زد.

گفت: اى موسى، آيا نزد ما آمده‌اى تا ما را به جادويى از سرزمينمان بيرون كنى؟

ما نيز در برابر تو جادويى چون جادوى تو مى‌آوريم. بين ما و خود وعده گاهى در زمينى هموار بگذار كه نه ما وعده را خلاف كنيم و نه تو.

گفت: موعد شما روز زينت است و همه مردم بدان هنگام كه آفتاب بلند گردد گرد آيند.

فرعون بازگشت و ياران حيله‌گر خويش را گرد كرد و باز آمد.