Sonra onların ardından, başka bir nesil meydana getirdik.

Derken onlara, kendi cinslerinden bir peygamber gönderdik de kulluk edin Allah'a dedi, yoktur size ondan başka bir mabut, hala mı çekinmezsiniz?

Kavminin ileri gelenlerinden kafir olanlar ve ahirete ulaşmayı yalanlayanlar, onlara dünya yaşayışında nimetler verdiğimiz halde bu dediler, sizin gibi bir insandan başka bir şey değil; yediğiniz şeylerden o da yemekte ve içtiğiniz şeylerden o da içmekte.

Kendiniz gibi bir insana itaat ederseniz o zaman gerçekten de ziyan edersiniz.

Ölüp toprak ve kemik kesildikten sonra kabirden çıkacağınızı mı vaadediyor size?

Size vaadedilen şey, gerçekten ne de uzak, ne de uzak.

Yaşayış, ancak şu dünyadaki yaşayışımızdan ibaret; ölürüz, yaşarız ve tekrar dirilmeyiz biz.

Bu, ancak yalan yere Allah'a iftira eden bir adam ve biz, ona inanmayız.

Rabbim dedi, beni yalanlamalarına karşı sen yardım et bana.

Tanrı, az bir zamanda dedi, herhalde nadim olacaklar.

Gerçek ve yerinde gelen bir bağırışla onları helak ediverdik de selle sürüklenip gelen çerçöpe döndürdük; artık uzaklık, zulmeden topluluğa.

Sonra onların ardından, başka bir nesil meydana getirdik.

Hiçbir ümmet, helak edilmesi mukadder olan zamanı ileriye alamayacağı gibi geriye de atamaz.

Sonra birbiri ardınca peygamberlerimizi gönderdik. Bir ümmete peygamber geldi mi yalanladılar onu, biz de bir kısmını, bir kısmının peşine takıp birbiri ardınca helak ettik onları ve adları, sözleri kaldı ancak; artık uzaklık inanmayan topluluğa.

Sonra Musa'yı ve kardeşi Harun'u, delillerimizle ve apaçık bir burhanla gönderdik.

Firavun'a ve kavminin ileri gelenlerine, ululanmak istediler ve kibirli bir topluluktu onlar.

Derken, inanacağız mı bizim gibi iki insana, kavimleri de bize kulluk etmede dediler.

Dediler de ikisini de yalanladılar ve onlar, helak edilenlerdi zaten.

Andolsun ki biz, doğru yolu bulsunlar diye Musa'ya kitap vermiştik.

Ve Meryemoğlunu ve anasını kudretimize birer delil olarak yaratmış, onları düz, otlak ve sulak bir tepede barındırmıştık.

Ey Peygamberler, yiyin temiz şeyleri ve iyi işlerde bulunun, şüphe yok ki ben, yaptıklarınızı bilirim.

Ve şüphe yok ki şu ümmetiniz, bir ümmetten ibarettir ve ben de Rabbinizim, artık çekinin benden.

Fakat din hususunda ayrıldılar ve ayrılanlar, kendi kitaplarından başka kitapları inkar ettiler ve her bölük, kendi elindekine razı oldu, onunla övünmiye koyuldu.

Artık bir zamanadek sapıklıkları içinde bırak onları.

Sanıyorlar mı ki onlara mal ve evlat vererek mükafatlandırmadayız, yardım etmedeyiz onlara.

Hayırlara ulaşıvermelerini sağlamadayız, hayır, anlamıyorlar.

Şüphe yok, öyle kişilerdir onlar ki Rablerinin büyüklüğünden korkarlar.

Öyle kişilerdir onlar ki Rablerinin delillerine inanırlar.

Öyle kişilerdir onlar ki Rablerine şirk koşamazlar.

Öyle kişilerdir onlar ki verecekleri neyse verirler ve yürekleri, şüphesiz olarak dönüp Rablerinin tapısına varacaklarını bildikleri için korkuyla dolar.