Andolsun güneşe ve ışığına.

Ve ondan ışık aldığı, ardına düşüp seyrettiği zaman aya.

Ve ışıdığı zaman güne.

Ve kapladığı zaman geceye.

Ve göğe ve onu kurana.

Ve yere ve onu döşeyene.

Ve cana ve azasını düzüp koşana.

Derken ona kötülüğünü de, çekinmesini de ilham etmiştir.

Andolsun ki kim, özünü iyice temizlemişse kurtulmuştur, muradına ermiştir.

Ve andolsun ki kim, özünü kirletmiş, kötülüğe gömmüşse ziyana girmiştir.

Semud, azgınlığıyle yalanlamıştı.

O zaman ki en bahtsızları atılmıştı da.

Derken Allah'ın Peygamberi, bu demişti onlara, Allah'ın dişi devesi, çekinin ondan ve suvarılmasından.

Derken yalanlamışlardı onu da ayaklarını kesip öldürmüşlerdi deveyi, derken Rableri de suçları yüzünden onları helak etmişti de orasını düzleyivermişti.

Bu işin sonundan korkmazdı ki.