بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
لَآ أُقْسِمُ بِيَوْمِ ٱلْقِيَٰمَةِ
Laaa uqsimu bi yawmil qiyaamah
قسم مى‌خورم به روز قيامت.
وَلَآ أُقْسِمُ بِٱلنَّفْسِ ٱللَّوَّامَةِ
Wa laaa uqsimu bin nafsil lawwaamah
و قسم مى‌خورم به نفس ملامتگر.
أَيَحْسَبُ ٱلْإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُۥ
Ayahsabul insaanu al lan najm'a 'izaamah
آيا آدمى مى‌پندارد كه ما استخوانهايش را گرد نخواهيم آورد؟
بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّىَ بَنَانَهُۥ
Balaa qaadireena 'alaaa an nusawwiya banaanah
آرى، ما قادر هستيم كه سر انگشتهايش را برابر كنيم.
بَلْ يُرِيدُ ٱلْإِنسَٰنُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُۥ
Bal yureedul insaanu liyafjura amaamah
بلكه آدمى مى‌خواهد كه در آينده نيز به كارهاى ناشايست پردازد.
يَسْـَٔلُ أَيَّانَ يَوْمُ ٱلْقِيَٰمَةِ
Yas'alu ayyyaana yawmul qiyaamah
مى‌پرسد: روز قيامت چه وقت خواهد بود؟
فَإِذَا بَرِقَ ٱلْبَصَرُ
Fa izaa bariqal basar
روزى كه چشمها خيره شود،
وَخَسَفَ ٱلْقَمَرُ
We khasafal qamar
و ماه تيره شود،
وَجُمِعَ ٱلشَّمْسُ وَٱلْقَمَرُ
Wa jumi'ash shamusu wal qamar
و آفتاب و ماه در يك جاى گرد آيند.
يَقُولُ ٱلْإِنسَٰنُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ ٱلْمَفَرُّ
Yaqoolul insaanu yaw ma 'izin aynal mafarr
انسان در آن روز مى‌گويد: راه گريز كجاست؟
كَلَّا لَا وَزَرَ
Kallaa laa wazar
هرگز، پناهگاهى نيست.
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ ٱلْمُسْتَقَرُّ
Ilaa rabbika yawma 'izinil mustaqarr
قرارگاه همه در اين روز نزد پروردگار توست.
يُنَبَّؤُا۟ ٱلْإِنسَٰنُ يَوْمَئِذٍۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ
Yunabba 'ul insaanu yawma 'izim bimaa qaddama wa akhkhar
در اين روز آدمى را از هر چه پيشاپيش فرستاده و بعد از خويش گذاشته است خبر مى‌دهند.
بَلِ ٱلْإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفْسِهِۦ بَصِيرَةٌۭ
Balil insaanu 'alaa nafsihee baseerah
بلكه آدمى خويشتن خويش را نيك مى‌شناسد،
وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ
Wa law alqaa ma'aazeerah
هر چند به زبان عذرها آورد.
لَا تُحَرِّكْ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِۦٓ
Laa tuharrik bihee lisaa naka lita'jala bih
به تعجيل زبان به خواندن قرآن مجنبان،
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُۥ وَقُرْءَانَهُۥ
Inna 'alainaa jam'ahoo wa qur aanah
كه گردآوردن و خواندنش بر عهده ماست.
فَإِذَا قَرَأْنَٰهُ فَٱتَّبِعْ قُرْءَانَهُۥ
Fa izaa qaraanaahu fattabi' qur aanah
چون خوانديمش، تو آن خواندن را پيروى كن.
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُۥ
Summa inna 'alainaa bayaanah
سپس بيان آن بر عهده ماست.
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ ٱلْعَاجِلَةَ
Kallaa bal tuhibboonal 'aajilah
آرى، شما اين جهان زودگذر را دوست مى‌داريد،
وَتَذَرُونَ ٱلْءَاخِرَةَ
Wa tazaroonal Aakhirah
و آخرت را فرو مى‌گذاريد.
وُجُوهٌۭ يَوْمَئِذٍۢ نَّاضِرَةٌ
Wujoohuny yawma 'izin naadirah
در آن روز چهره‌هايى هست زيبا و درخشان،
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌۭ
Ilaa rabbihaa naazirah
كه سوى پروردگارشان نظر مى‌كنند؛
وَوُجُوهٌۭ يَوْمَئِذٍۭ بَاسِرَةٌۭ
Wa wujoohuny yawma 'izim baasirah
و چهره‌هايى هست عبوس و ترش،
تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌۭ
Tazunnu any yuf'ala bihaa faaqirah
كه مى‌داند آن عذاب كمرشكن بر او فرود آيد.
كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِىَ
Kallaaa izaa balaghatit taraaqee
آرى، چون جان به گلوگاه رسد،
وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍۢ
Wa qeela man raaq
و گفته شود كه چه كسى است كه افسون بخواند؟
وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلْفِرَاقُ
Wa zanna annahul firaaq
و يقين كند كه زمان جدايى فرا رسيده،
وَٱلْتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ
Waltaffatis saaqu bissaaq
و ساقهاى پا در هم پيچيده شوند،
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ ٱلْمَسَاقُ
Ilaa rabbika yawma'izinil masaaq
آن روز روز راندنش به سوى پروردگار توست.
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ
Falaa saddaqa wa laa sallaa
نه تصديق كرده است و نه نماز گزارده است.
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ
Wa laakin kazzaba wa tawalla
اما تكذيب كرده و اعراض كرده است.
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهْلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ
Summa zahaba ilaaa ahlihee yatamatta
آنگاه خرامان نزد كسانش رفته است.
أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ
Awlaa laka fa awlaa
واى بر تو، پس واى بر تو.
ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰٓ
Summa awlaa laka fa awla
باز هم واى بر تو، پس واى بر تو.
أَيَحْسَبُ ٱلْإِنسَٰنُ أَن يُتْرَكَ سُدًى
Ayahsabul insaanu anyytraka sudaa
آيا انسان مى‌پندارد كه او را به حال خود واگذاشته‌اند؟
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةًۭ مِّن مَّنِىٍّۢ يُمْنَىٰ
Alam yaku nutfatam mim maniyyiny yumnaa
آيا او نطفه‌اى از منى كه در رحمى ريخته شده، نبوده است؟
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةًۭ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ
Summa kaana 'alaqata fakhalaq fasawwaa
سپس لخته‌اى خون؟ آنگاه به اندام درستش بيافريد.
فَجَعَلَ مِنْهُ ٱلزَّوْجَيْنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلْأُنثَىٰٓ
Faja'ala minhuz zawjayniz zakara wal unsaa
و آنها را دو صنف كرد: نر و ماده.
أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحْۦِىَ ٱلْمَوْتَىٰ
Alaisa zaalika biqaadirin 'alaaa any yuhyiyal mawtaa
آيا خداوند قادر نيست كه مردگان را زنده سازد؟
Meccan
